Weber’e göre otorite tipleri, geleneksel, karizmatik ve yasal-rasyonel olmak üzere üç başlık altında toplanabilir.
1) Geleneksel Otorite: Eskiden beri var olan ve geleneklere uygun olarak oluşan, liyakate değil irsiyet ve statüye dayanan otoritedir. Yasalara değil geleneklerin yetki verdiği efendilere itaat edilir, emirlerin meşruluğu geleneklere aykırı olamamalarına bağlıdır.
2) Karizmatik Otorite: Olağanüstü ve tanrı vergisi kişiliğe, mutlak bağlılık ve güven, kahramanlık veya başka niteliklere inanmaya dayanan otoritedir. Olağanüstü kişiliğe sahip ve genellikle kriz döneminde ortaya çıkan nadir kişilerde görülen otorite tipidir. Toplumların gelenek, tarih ekonomik ve siyasal durumlarıyla ilişki olarak ortaya çıkmaktadır.
3) Yasal Otorite: Yasalara dayanan, modern devler memurları ve siyasal güç sahiplerinde görülen egemenlik yetkisidir. Yetkililer yasalara uygun oldukça meşrudurlar. Emir verme gücüne sahip olanlara değil rasyonel kurallara yani hukuka itaat edilir. Weber’e göre yasal otoritenin en gelişmiş hali bürokrasidir.